WONDEREN BESTAAN
WONDEREN BESTAAN
Toen ik gisteravond in de kerk zat tijdens een viering kreeg ik de Ingeving deze ervaring op te schrijven en met U te delen.
Wonderen bestaan.
Hoe denkt U daarover?
Denk er eens langer over dan het lezen van deze vier woorden U kost.
Denk er eens - vaker - over door.
Bepaal uw standpunt. Ook na het lezen van een van mijn ervaringen.
Neem een pauze, sluit de ogen en vraag het U eens tot in het diepst van uw Wezen af.
Voor mij: wonderen bestaan.
Vast en Zeker!
Vroeger, toen ik nog een klein kind was hoorde en las ik over de wonderen die Jezus Christus deed, zo’n 2000 jaar geleden. Ik twijfelde er geen seconde aan, ook al was ik tijdens de middelbare school druk aan het studeren over sterrenkunde, de ontstaansgeschiedenis van het HeelAl en alle theorieën daaromtrent.
Maar een wonder meemaken is dat een flinke dimensie verder. Het is om het even heel simpel te beschrijven alsof je in een andere dimensie terechtkomt, door de gewone en gewende, bekende waarnemings-barrières gaat. Maar dat wist ik nog niet toen ik het eerste wonder had meegemaakt.
‘Het’ begon toen mijn moeder ernstig ziek werd door een medische fout. Toch had ik de Liefde van God al veel eerder ervaren en herinnerde mij het moment onmiddellijk namelijk toen ik in een Limburgs dorpje op de 5e klas van de basisschool zat. Groep 7 heet dat nu.
In een vrijwel volledig katholieke omgeving hoorde natuurlijk bijna iedereen tijdens de wekelijkse eucharistievieringen over de lessen – en wonderen – van Jezus Christus. Ook ik en ik ging er helemaal in op; probeerde mij dat ‘destijds van 2000 jaar geleden’ voor te stellen. Hoe het gegaan was en vooral ook: ‘Welk effect het op de erbij betrokken mensen had gehad?’.
Welnu: nadat ik de afgelopen 10 jaar een groot aantal voor mij niet of nauwelijks te bevatten wonderen heb meegemaakt kan ik U zeggen dat zoiets je compleet verandert.
Voor veel mensen zijn wonderen – zo zij er al in geloven – gebeurtenissen van eeuwen geleden. Of ze zijn er alleen voor ‘speciale mensen’ en zij denken dan dat zij dat niet zijn. Ik had er nooit zo over nagedacht. Ik had wonderen gewoon geaccepteerd met Heel mijn Zijn.
Twee aspecten wil ik even met U doornemen:
Wonderen zouden alleen eeuwen geleden gebeuren?
(Dus niet nu of morgen?)
Wonderen zouden alleen voor speciale mensen gebeuren?
(Dus niet voor U?)
ALmachtig, ALomtegenwoordig, ALomvattend, ALtijdig...
God, het Heel en Al ofwel de Oneindige, Alomtegenwoordige, Almachtige, Altijdige Liefde is niet aan tijd, ruimte, plaats, locatie of aan 1 persoon gebonden. Anders zou Hij die Dimensies niet hebben.
Wonderen zouden alleen eeuwen geleden gebeuren en niet nu of morgen?
Ik heb vele theorieën over het begrip TIJD bestudeerd. Van Albert Einstein tot Stephen Hawking. Zijn boek is wel erg lastig te lezen omdat het zo ‘gecondenseerd’ is.
Tijd is natuurlijk een relatief begrip. Het is fantastisch om eens dieper in de Tijd te duiken en dat heb ik dan ook gedaan.
Als voorbeeld: vanwege de een of andere – mij nog niet duidelijke – reden heb ik in mijn Zijn besloten om op te houden met tellen toen ik 23 jaar was. Ik heb de tijd in mijn hoofd destijds stilgezet. ‘Waarom of waartoe?’ zult U zich afvragen. Nou, gewoon, omdat ik de tijd heb stilgezet in mijn hoofd. Ik wist niet dat het kon maar het kan dus. En laat ik nu een week geleden via een email het bericht krijgen van een cursus waarin datzelfde wordt aangekondigd uit een boeddhistische bron. Grappig.
Een ander prachtig en voor mij onvergetelijk voorbeeld is de schitterende film – die ik U werkelij kan aanraden: ‘Into Great Silence’ waarin het leven van de monniken in La Grande Chartreuse wordt gefilmd.
Een tijdsdocument van onschatbare waarde. Want: wie de film niet alleen bekijkt maar ook beleeft begrijpt waarnaar al deze monniken op zoek zijn: ‘Naar de Liefde van God’. En ook in deze leefomgeving heeft de tijd een andere snelheid gekregen dan in onze jachtige wereld. Tijd-leven kan trager....
Ik heb mij gerealiseerd tot in mijn diepste Zijn dat dit de motivatie is waarom deze mensen het grootste deel van hun leven daar zijn.
En er schuilt een grote waarheid in om de stilte op te zoeken.
Toen ik een van de – prachtige – boeken van zeezeiler Henk de Velde las gaf Henk aan dat je God ofwel in de Storm of in de Stilte zou ontmoeten. En ook in de Bijbel zijn vergelijkbare passages te lezen: van Bliksem, Storm tot een zuchtje wind.
De vraag die mij bij het – langzaam – beleven van de film ‘Into Great Silence’ opkwam was:
‘Zouden de monniken de Liefde van God ervaren (hebben)? Waarnaar ze zo lang op zoek zijn?
Wat die Dimensie is met niets te vergelijken zoals ik ervaren heb. Het is een onvoorstelbare sensatie. Elk woord schiet daarvoor te kort. ‘Extase’ komt het meest in de buurt wellicht.
De monniken zoeken en wellicht zoeken ze decennialang. Dat is een lange reis, vol bergen en dalen lijkt mij. De reis, de zoektocht kan het doel zijn en dan, daarna ook het doel van de reis: De Liefde van God ervaren.
De Liefde van God
Het eerste werkelijk onvoorstelbare Wonder dat ik zelf beleefde was toen God het leven van mijn ernstig zieke moeder ruim tien jaar geleden redde. Dat was een belevenis die mijn leven fundamenteel en voorgoed totaal heeft veranderd. Dat kan ik nog wel eens tot in detail voor U beschrijven.
Ik twijfelde tot dat moment ook al niet dat God, de essentiële Liefde bestond noch had ik Hem ooit in twijfel getrokken. Maar ook was ik niet van dogma’s of axioma’s uitgegaan; had immers veel studie gedaan. En ik ben geen kritiekloos acceptant van omgeving, cultuur, opleiding, omgeving of gewoonte. Integendeel.
Hulp van God als Wonder.
In het jaar 2000 groeiden de zakelijke bomen tot (bijna) in de hemel. De dotcom crisis bestond nog niet en groeilijnen vertoonden curves die wij nu voor onmogelijk zouden houden. Toen geloofde bijna iedereen erin; ook de banken. Prognoses werden zelfs overtroffen dacht men.
De Twin Towers vielen op ‘Nine Eleven’ en bijna een half jaar eerder was het nieuwe pand hier gebouwd en opgeleverd. Bij de opening leek alles nog zonnig. Een maand na de val van de Twin Towers kwam de zeer geavanceerde en kostbare CNC machine. Maar toen was de wereld al voorgoed veranderd en de opdrachten in ons segment kelderden harder dan de meest pessimistische prognose of bank ooit hadden bedacht.
Ruim een jaar later kwam ik als probleemoplosser aan boord. Het bleek een uiterst zware en moiezame opdracht want bijna alles zat tegen: krankzinnig hoge kapitaalslasten, terugvallende omzet, weinig groeiperspectief en dus: een neergaande spiraal.
Het financiële probleem en de taaiheid ervan bleken groter dan ik ooit had gedacht. Maar ondanks alle zorgen ontving ik het Vertrouwen rustig te blijven en niet in paniek te raken of het bijltje erbij neer te gooien want een verstandig mens trekt niet aan een dood paard. Opgeven.... Iets wat wellicht 95 % van andere mensen had gedaan. Ook nu, zo’n 12 jaar later besef ik nog het rustgevend gevoel dat ik van God ontving bij mijn start in het bedrijf.
Na enkele jaren was het lek bij de grootste afdeling gedicht dus daarvan was er geen direct financieel gevaar meer te duchten.
Maar de CNC afdeling was nog steeds verliesgevend en wel flink ook. De externe omzetten waren veel te laag voor de vaste kapitaalslasten en overige (personeels)kosten van de afdeling.
Dus richtte ik mijn aandacht en prioriteit nu op het oplossen van deze problemen en vanwege onze beperkte middelen besloot ik niet tot ‘adverteren’ of andere dure oplossingen om de omzet te vergroten maar tot een andere weg.
Ik wilde honderden emails sturen om potentiële opdrachtgevers over de voordelen van CNC freeswerk en het uitbesteden ervan te informeren.
En dat niet door ‘het kopen van een adresbestand’ maar door het zelf in ‘lange arbeid’
- goed de website te bestuderen van potentiële opdrachtgevers
- te kijken welke producten wij voor hun zouden kunnen maken
- en vervolgens een persoonlijke en gerichte email te sturen.
Dat is de lange weg, een erg lange weg en veel minder makkelijk dan door middel van een algemene email of folder ‘met hagel’ te schieten op een gekocht adressenbestand.
Het was juli en schitterend weer buiten tijdens de weekends. De zon scheen, ik zat op het binnenkantoor en werkte van de vroege ochtend tot de late zaterdagavond. En bestudeerde honderden websites. In totaal waren het er ruim 600. Enkele malen dacht ik aan alle mensen die lekker van het weekend en de stralende zon buiten genoten. Toch besloot ik door te zetten en sloot alleen mijn ogen en dacht een paar minuten aan een zonnebad in gedachten. Ik kwam niet buiten.
Op die manier verstuurde ik in enkele weekends meer dan 600 emails en toen ik bij de laatste aankwam trof ik een bijzonder bedrijf dat ook met een project met ‘ronde en gebogen vormen’ bezig was maar ik herkende niet de verbinding met ons specialisme (Een CNC machine is erg goed in ronde vormen en een formaatzaag of opdeelzaag kunnen dat bijvoorbeeld niet).
Omdat het bedrijf heel ver van onze locatie gevestigd was dacht ik: ‘Het heeft geen zin om dat bedrijf te mailen. Als zij al CNC opdrachten willen uitbesteden dan doen ze dat bij hun in de buurt en niet bij ons’.
Een Stem in mij zei: ‘Stuur de mail toch’.
Ik sputterde woordeloos weer tegen en herhaalde bovenstaande gedachte in mijn hoofd.
De Stem bleef aandringen: ‘Je hebt alles opgezocht en de mail gemaakt; waarom zou je die niet met een druk op de ‘Enter’-knop de email versturen en op ‘Delete’ drukken?
Ik twijfelde nog steeds.
Aandrang.
Ik drukte op ‘Enter’ en de mail was weg. Ik stopte de mail in de digitale file en stopte met het werk. Het voelde alsof ik vierkante ogen gekregen had (het was nog een CRT beeldscherm) na alle lange uren.
En toen gebeurde het Wonder, dat mij nu – terwijl ik op de achtergrond de tune van Queen hoor – It’s a kind of magic! It’s great!. There can be only One’ die ik direct naar die gebeurtenis vertaal.
Uit ALLE emails kwam er slechts één opdracht en u begrijpt wel van welke opdrachtgever die kwam.
Juist: van dat bedrijf dat ik eigenlijk niet had willen mailen.
Maar zult u zeggen: dat is toeval, dat is geen wonder. En dat zou iedereen zeggen.
Toen de opdrachtgever belde en vroeg of wij op korte termijn zo’n 152 aan te leveren platen konden frezen begreep en doorzag ik onmiddellijk de verbinding van die gebeurtenis en sprong mijn Ziel op van vreugde.
De platen kwamen en wij gingen aan de slag. Ik was ongelooflijk dankbaar voor deze opdracht en voelde mij zo’n beetje in de Zevende Hemel.
Die avond ging ik naar bed en bedankte God tot in het diepst van mijn Zijn. En ik bad ook:
‘Lieve God, ik weet dat u bestaat en ik ben u ongelooflijk dankbaar voor dit geschenk. Maar ik heb ook een vraag: Zou u nog een order willen sturen?’
In Dankbaarheid en in Vertrouwen viel ik in slaap. Dat ging heel snel want ik maakte al tijden erg lange dagen.
Wat gebeurde er?
De dag erna belde de opdrachtgever op en plaatste er een order bij. Het verbaasde mij. En ook nu zou iedereen denken: dat is toeval.
De platen werden bezorgd en wij gingen aan de slag. Het verliep allemaal vlekkeloos.
Die tweede avond ging ik laat naar bed, dankte God wederom en bad: ‘Lieve God, ik weet dat u bestaat en ik ben ongelooflijk dankbaar voor Uw antwoord. Ik gloeide helemaal van binnen alsof ik in brand stond (....) en de tijd stond stil. Het moment herinner ik mij alsof het gisteren gebeurde terwijl het alweer jaren geleden is. En ik vroeg God: ‘Ik twijfel niet aan U, vertrouw op U en wil U vragen nog een order te sturen’.
Weer viel ik in slaap en de volgend ochtend ging ik vol Vertrouwen aan het werk.
Wat gebeurde er?
De opdrachtgever belde en wij ontvingen nog een aanvullende order!
Ik liep op wolken door het bedrijf ook al zag niemand dat. Ook al waren er verbaasde gezichten toen ik de tweede vervolgorder aankondigde.
Na een harde dag werken ging ik weer naar bed in mijn ongelooflijk stille omgeving – die achteraf bezien aan een kloostercel in The Great Silence zou kunnen herinneren – en bad tot God in smeltende dankbaarheid. De tijd stond stil in mijn gedachten en ik was een en al Dank naar de Oneindige Liefde die ik God noem.
‘Ik wil U niet op de proef stellen. Ik weet Zeker dat U bestaat. Ik twijfel niet. Maar toch wil ik u vragen of wij nog een opdracht mogen ontvangen. Het verhaal over de verwoesting van de stad Ninive kwam helder in mijn geest. Wederom was Alles in Mij Alleen en Oneindige Dankbaarheid en ik viel in slaap’.
De vierde dag gebeurde het weer dat de opdrachtgever er nog een bestelling bij plaatste. Ik was rustig maar buiten alle zinnen en toen ik de stalen trap opliep vertelde ik het Marcel in grote lijnen. Hij verstond het wel maar begreep het niet ook al vond hij het prachtig want de order was inmiddels uitgegroeid tot de grootste CNC bestelling van 1 project dat wij tot dan hadden gehad (....) en dat ook in aantallen voor een project tot op heden nooit meer is gehaald (....)
Na de vierde dag ging ik opgewonden naar bed en probeerde mijn dankbare emoties te begrijpen en tot rust te komen.
Ik bad wederom tot God en dankte Hem met Al wat ik ben en was. En ik bad: ‘Lieve God, ik weet dat U er bent en dat dit geen toeval is want vier keer vragen en vier keer ontvangen is geen toeval meer maar toch wil ik het een laatste, een vijfde keer vragen of wij nog een order mogen ontvangen’.
Het onvoorstelbare gebeurde en de volgende dag plaatste de klant een volgende order. Die werd ook weer vlot en vakkundig gefreesd en afgeleverd.
Tot op de dag van vandaag beleef ik die dagen opnieuw – zeker bij het voor de eerste keer opschrijven – en ben er God nog net zo dankbaar voor als destijds.
Ik dank God voor dat Wonder.
Wonderen bestaan.
U mag erom vragen.
U mag alles vragen, met dien verstande (dat is mijn Inzicht geworden):
- Vraag in Vertrouwen en in Dankbaarheid, alles wat u wilt, mits dat niet ten koste van iemand of iets anders is.
In de Bijbel staat dat het U gegeven zal worden. Dat is inderdaad zo en dat is mij duizenden malen geschied.
En wanneer zal het U gegeven worden? Ook daarover mocht ik een Inzicht ontvangen (want niets van het Goede komt uit mijzelf maar het komt in mij):
‘Het zal U gegeven worden op het moment dat het het meest Heilzaam is voor uw Ziel (uw BeWustZijn).
Ik wens u alle Zegen en Goeds toe en dank u voor het lezen.
Willem Schulpen
28 september 2014