STAGETIPS: BASICS & FUNDAMENTALS
Betreft: ‘Basisgereedschap’ voor stagiair(e)s.
Eergisteren rondden wij weer een succesvolle stageperiode af. Met een positieve evluatie. Er is weer veel geleerd en iedereen is tevreden en dankbaar.
Toch zijn er enkele – belangrijke- punten die weer naar voren kwamen en welke ik dus graag onder de aandacht wil brengen voor ‘nieuwe stagiair(e)s’ en hun opleiders.
1. PBM
Ofschoon wij een stagekist hebben (compleet uitgerust) merk ik al een flink aantal jaren dat leerlingen en studenten te weinig aandacht geven aan PBM en dan met name aan:
- Veiligheidsbrillen
- Stofmaskers
Een veiligheidsbril van minder dan 10 Euro...
Hoeveel is jouw oog je waard?
Een ongeluk zit in een klein hoekje.
Dan zie je jongelui gewoon radiusfrezen zonder veiligheidsbril of stofkapje. Ik vind dat laks en niet kunnen want als ‘dirigent’ ben je wel verantwoordelijk voor de veiligheid en gezondheid van alle mensen.
Gemakzucht, laconiek negeren van risico’s vind ik onacceptabel. Ook al gaat het 99 van de 100 keer goed.
Als je zoiets ziet maak je er een opmerking over en leg je het rustig uit. Resultaat: je wordt verbaasd aangekeken (...) De PBM worden vervolgens gebruikt maar: een paar dagen later is het weer laks & laconiek vergeten....
Veiligheid
Vanuit mijn zorg en aandacht werden er in het verleden hier alle maatregelen genomen om zo veilig mogelijk te werken. Van instructies bij de machines tot en met veiligheidsbrillen en de bijbehorende brilbakjes bij de machines.
Hoe makkelijk kun je het mensen maken?
Dat heeft echter niet voldoende geholpen dus gisteren had ik er met Carolien Laro – onze stage-begeleidster – een gesprek over.
SBS ofwel ‘Te verbeteren’
Het gebruik van veiligheidsbrillen en stofmaskers willen wij dus gaan verbeteren. Hoe?
Veiligheidsbrillen zelf aanschaffen
Ik ben – na meer dan 10 jaar ervaring bij Ritmeester BV - van mening dat een persoonlijke, eigen veiligheidsbril in elke timmerkist hoort.
Er wordt in de opleidingen volop aandacht besteed aan de mooist gemaakte timmerkisten-met-zwalustaartverbinding en dito inhoud maar vrijwel geen enkele leerling of student beschikt over een eigen veiligheidsbril. Een item van nog geen 10 Euro!
‘Het gaat wel om je ogen!’
Nu zult u zeggen: ‘Daar moet het bedrijf voor zorgen’ en dat hebben wij ook gedaan met uiterste zorg. Maar wat gebeurt er dan? Alle mensen laten zo’n ding slingeren en binnen een maand ben je er 10 kwijt. En wanneer je er dan iets van zegt... krijgt de zorgzame mens de kritiek.
Een veiligheidsbril is echt belangrijker dan een beitel of een accutol! Dus: wij verwachten van mensen dat ze de basis PBM zelf voorzien bij een stage hier. Want net zoals bij (ruim aanwezige gehoorbeschermers): de discipline en zorg voor ‘andermans spullen’ is veel lager dan voor eigen gereedschap.
Gerhoorbescherming & oogbescherming zijn persoonlijke zaken en ik ben van mening dat zo’n basisuitrusting van – in het groot ingekocht – 25 Euro per persoon niet mag ontbreken als leerlingen en studenten op stage gaan. Net zomin als veiligheidsschoenen.
Stofmaskers worden hier in prima kwaliteit verschaft en ik heb met Carolien afgesproken dat zij hierop scherper zal toezien, in het belang van ieders gezondheid en veiligheid.
2. Notitieblokje en zwartschrijvende pen.
Als er één item is dat mij de afgelopen 10 jaar enorm heeft verwonderd dan is het wel de ‘vergeetachtigheid’ van deze Generation Y.
Jongelui hebben een geheugen als een ‘zeeteefje’: bij elke instructie luisteren ze of je ziet ze afwezig denken aan iets anders. Het viel mij deze week zelfs op tijdens een uitzending over wiskunde onderwijs van de middelbare school: op geen enkele tafel van de leerlingen in de klas lag een notitieblok of aantekenschrift.
Dat is de moderne tijd: alleen luisteren, niets noteren (....) en dus geen enkele kans om iets na te kijken, nog eens te lezen en ‘in te slijpen’.
Dit valt mij bij jongelui ook op tijdens de korte ochtendinstructies. Of als er taken worden besproken: ze schrijven niets meer op. Dat is de vloek van de smartphonegeneratie.
Ze hebben een SMS geheugen: Short Memory Syndrome... want:
Hun korte termijn geheugen faalt door een overkill aan smartphoneberichtjes.
Wat gebeurt er dan?
Aan het eind van de dag (of vaak nog veel eerder) is het:
‘Control – All – Delete – Enter’
En dan is het hele ‘werkgeheugen van de student/stagiair’ 100 % leeg en als ‘onbezorgde kinderen’ lopen ze de deur uit.
En de volgende dag beginnen ze weer met een totaal lege harde schijf en moeten zij weer opdrachten ontvangen, net zoals een baby om ‘Olvarit’ vraagt als hij honger heeft. En die gewoonte houden ze dan hun hele beroepsleven vol (!)
Ik formuleer het wat scherp maar zo heb ik het de laatste 10 jaar wel ervaren...
Jongelui leren niet meer om een ‘TO DO’ – lijst ofwel aktiepuntenlijstje in de jusite prioriteitsvolgorde te maken en bij te houden.
Dat is enorm jammer want zo leren zij nauwelijks om deeltaken en bewerkingen in de juiste tijdplanning te organiseren.
Dus hebben zij daarvoor een leidinggevende nodig.... en daarmee is dus al direct de top van hun loopbaan bepaald (!)
Ik pleit er dus voor vanaf het VMBO (en dus ook in het MBO) om leerlingen en studenten te leren WEL notities te maken, een goede AKTIELIJST te laten maken. Niet alleen op niveau 4 maar al direct vanaf het begin.
En dan vind ik argumenten zoals:
‘Ja maar ik werk liever met mijn handen’
‘Ik onthoud het wel’
‘Ik begrijp het’
niet voldoende. Want je ziet dat jonge mensen totaal geen notie (!) hebben van wat ik noem:
D - K – P
Ofwel: DOEL KOERS PLANNING
DOEL: Wat moet je maken (doen)? > Omschrijving
KOERS: Hoe ga je dat doen? > Aanpakplan
PLANNING: Wanneer moet het klaar zijn? > Planning
Van de meest simpele taak tot en met een kleiner of groter project: deze factoren spelen altijd weer een rol.
En helaas is het vaak zo: ‘Het is klaar als het klaar is’ en niet ‘als het is afgesproken’.
Dat te leren in een steeds ‘versnellende’ maatschappij is een ‘fundamental’ voor succes, vanaf het begin van je loopbaan.
Daarom ben ik van mening dat aan deze ‘organisatorische aspecten’ van je werk al vanaf de start van elke beroepsopleiding meer aandacht moet worden geschonken. Die zijn vele malen belangrijker dan 1000 Whatsapp berichtjes die wegsmelten als sneeuw in de tropenzon.
Deze uitdaging leg ik dus graag neer bij u, de docenten en opleiders. Opdat jongelui ‘verder kunnen komen’ dan nu. Want als ik het verschil zie met Duitsland en Oostenrijk begrijp ik volkomen waarom de werkgelegenheid in Nederland in deze branche daalt en daar stijgt.
Met dank voor uw aandacht en
met vriendelijke groet,
Ritmeester BV
Willem Schulpen
2014-04-19 Paaszaterdag