STAGES OPLEIDINGSWENSEN EN IDEEEN

 

Betreft: Opleidingswensen en opleidingsideeën

 

 

Goedemorgen,

 

Gisteravond werd een van onze formaatzagen ‘helemaal haaks afgesteld’ door een monteur want er zat een klein foutje in. Dat is lastig bij het exact zagen. Dat moet dus direct beter.

 

Ik sprak erover met de technieker. Want naar mijn mening is er onvoldoende kennis en ervaring in het afstellen van machines bij de ‘gemiddelde meubelmaker en interieurbouwer’. Dat beaamde hij. Vrijwel geen enkele meubelmaker kan dat zelf en weet op welke wijze hij of zij het moet aanpakken. Het is een precies werkje maar als je het weet kun je het zelf. Dat is SBS (zie verder).

 

Ook vroeg ik hem of het inderdaad zo is dat meubelmakers en interieurbouwers niet echt veel interesse hebben in het optimaal onderhouden en verzorgen van het machinepark. Ook daarmee was hij het eens.

 

Na het vertrek van de monteur wisselde ik nog van gedachten met Carolien Laro hierover. In mijn inmiddels meer dan 10 jaar ervaring met stagiair(e)s heb ik een aantal belangrijke lacunes ontdekt in het opleidingsprogramma.

 

Nu kun je daarover zwijgen of het accepteren maar je kunt er ook iets aan doen. En dat is de – positieve – insteek van deze algemene email, bedoeld om er – samen - iets mee te veranderen.

 

Dat is dus de reden dat ik deze email stuur.

 

Ook al besef ik erg goed dat VMBO en MBO opleidingen beslist niet ‘volledig’ kunnen opleiden: toch zijn er belangrijke lacunes in het opleidingsprogramma die mij in de afgelopen periode van meer dan 10 jaar zijn opgevallen. Wij hebben in die tijd ruim 120 stagiair(e)s van VMBO en MBO te gast gehad. Dan kun je een redelijke algemene conclusie trekken.

 

De belangrijkste lacunes liggen op de volgende terreinen:

 

 

Dit zijn KANSEN voor het onderwijs. En voor producenten.

 

 

  

Toelichting

 

 

 

Het is mij opgevallen dat de machinekennis van heel veel jongelui uiterst mager is. Vooral ‘de theorie’ achter de machine. Als je ziet dat er mensen zijn die een formaatzaagblad ‘andersom’ gemonteerd proberen te krijgen.... valt dat op. Maar nog meer valt het op als je ziet dat er maar heel erg weinig leerlingen zijn die ‘fatsoenlijk kunnen lintzagen’! Ik stond er perplex van. En dan heb ik het niet over VMBO-ers maar zelfs over MBO niveau 4 (!) Ze ‘rammen erop los’ en je houdt je hart vast als je de jankende zaag hoort omdat zij veel te hard het hout erdoorheen proberen te duwen....

 

Zo kan ik erg veel voorbeelden geven.

 

Hoe los je dat op als onderwijs en ook als ‘machineleverancier’? Want zeker die laatste groep is erg makkelijk als het gaat om INNOVATIE. Deze groep ‘heeft het geld te makkelijk verdiend’ en nu het crisis is zullen die producenten welke zich op dit vlak (en op andere vlakken) gaan onderscheiden winnen. De rest zal verliezen.

 

Mijn advies: Ik zou een YOU TUBE film maken over elke machine. Want ‘doeners’ als deze leerlingen zijn: zij zijn visueel ingesteld en lezen niet graag. Ze werken graag met hun handen en hangen niet graag boven de boeken (wel boven de tablet of smartfoon).

 

Als VMBO, MBO en de machinehandelaren nu eens de handen ineen zouden slaan zou je voor alle basis-machines (afkortzaag, lintzaag, formaatzaag, kantenlijmer, schuurbandmachine, vlakbank, vandiktebank en noem maar op) via het principe: ‘vele handen maken licht werk’ op een eenvoudige manier een ‘You Tube Filmbibliotheek’ kunnen maken voor al deze machines.

 

Van basisbediening tot handigheidjes, weetjes en ook het onderhoud. En de afstelling....

 

Zo leerde ik van de producent van onze kantenlijmmachine alles over het uiterst ingenieuze apparaat... toen ik de machine zelf terugbracht naar de Duitse fabriek voor een complete revisie. De les was gratis en de lunch ook. Nu had ik er graag een film van gemaakt om die te delen met geïnteresseerde studenten. In een dag met vier ingenieurs erbij leerde ik onvoorstelbaar veel over de techniek achter deze machines. Het was onvergetelijk. Ik kan iedere leerling zo’n dag aanraden. Dat zou via You Tube zelfs thuis op de bank kunnen!

 

Als ik machine leverancier of producent was zou ik sowieso als innovatieve meerwaarde een you tube instructiefilm voor elke machine maken. Helaas is onze branche erg behoudend en traditioneel. Maar: dit biedt wel kansen voor die machineproducent die dit als eerste doet en het niveau van een ‘papieren handleiding’ voorbijgaat.

 

 

In ons vooruitstrevend bedrijf willen wij dat iedereen zo zelfstandig mogelijk werkt. Dat betekent delegeren en dus ook: contact met de klant, het opstellen van een calculatie bij een aanvraag en het maken van een offerte. En dan ‘maken, plaatsen en de service’ leveren.

 

Hier zit ‘een enorm gat’ in alle opleidingen want vrijwel niemand kan dat; zelfs geen eenvoudige calculatie en offerte maken. Het heeft mij zeer verbaasd.

 

Je merkt dat zelfs jonge mensen enorme moeite hebben met rekenen (dat is nog geen wiskunde....) Laat staan dat ze in staat zijn een offerte van duizend of tweeduizend Euro goed uit te rekenen, op papier te krijgen en dan ook nog winstgevend te maken...... Want daar ging het toch om? Dat was toch het doel van je functie? (Vraag het eens 100 studenten op elk vlak en minder dan 5 % is zich daarvan bewust....) Ze zijn helemaal niet bezig met ‘winst’ of met geld.

 

Het Nederlandse onderwijs moet hier naar mijn mening veel meer aandacht aan gaan besteden omdat de tijden zijn veranderd. En nog verder zullen veranderen met de nieuwe fabrieken die eraan komen (‘3-D printing’ etc.)

 

Als daar niet op wordt ingespeeld ‘groeit’ onze prachtige branche – net zoals de afgelopen vijf jaar – elk jaar met MIN 5 % en dat is jammer. Want onze Oosterburen zijn daar wel volop mee bezig. En dan zie je ook dat langzamerhand de Duitse, Poolse en Oostenrijkse concurrentie hier binnenwandelt. Omdat zij het wel beter organiseren.

 

 

‘Wanneer moet het klaar zijn?’ is een vraag die de interieurbouw-leerling zich vrijwel nooit stelt. ‘Het is klaar als het klaar is’ is een gevleugelde kreet. Terwijl de tijden enorm zijn veranderd en – zoals wij dat al jarenlang noemen: SBS ofwel SnellerBeterSlimmer een van de hoekstenen van succes is.

DKP: Doel Koers en Planning zijn hier aandachtspunten voor iedereen. Leerlingen en stagiair(e)s zijn daar zeer onvoldoende mee bezig en hebben geen ‘ruggengraat’ in hun opleiding meegekregen om via een – al is het een klein – plan een taak op het juiste moment af te krijgen.

 

Daarbij denkt en werkt het merendeel inflexibel: ‘als de fluit gaat ga ik naar huis’ is de gedachte vaak. Terwijl die gedachte zou moeten zijn: ‘als ik mijn doel bereikt of liever overschreden (!) heb’ ofwel als ik de planning heb gehaald. Dat is een enorme mentaliteitsverandering en die is voor jongelui uiterst moeilijk!

Jongelui verwachten mega flexibiliteit van anderen (openingstijden, service, snelle levering etc.) maar zijn zelf vaak onvoldoende bereid om flexibel te werken. Dat noem ik dan ‘de bouwvakkersmentaliteit’..... Ik zou ze rustig eens op een avond laten terugkomen voor ‘extra onderwijs’ (‘gastcolleges’). De beste komen dan wel en komen ook bovendrijven in hun loopbaan.

 

 

Deze hoofditems wil ik graag melden als uitgangspunt voor discussie en aktie. Zowel op de VMBO, MBO scholen alsook bij de overige opleidingen.

En bij de machine-producenten. De media die aan ‘bewustwording’ en veranderingen/verbeteringen kunnen meewerken!

 

Ook wij zetten stapjes hierin; het interne You Tube plannetje ligt klaar. Wij hebben al jarenlang onze ‘interne Wikipedia’ en die gaat nu de volgende fase in.

 

Ik ben benieuwd naar uw reactie.

 

Met vriendelijke groet,

Ritmeester BV

Willem Schulpen

2013-08-23