STAGE: TWEE KEER HETZELFDE BEDRIJF?

 

STAGE: MBO-stage: Twee keer hetzelfde bedrijf?
 
 
Begin 2013 kregen wij van twee studenten van het Hout- en Meubilerings College de vraag of zij een tweede stage bij Ritmeester BV mochten komen lopen.
 
Omdat beide jongelui tijdens de eerste stage een positieve indruk hadden achtergelaten was dat ‘geen probleem’. Terwijl het geen gewoonte is om twee keer voor hetzelfde bedrijf te kiezen.
 
Ik was ook wel een beetje verbaasd en toch ook weer niet.
 
Want bij Ritmeester BV en Ritmeester CNC Productions BV zijn er heel veel uiteenlopende werkzaamheden en activiteiten omdat wij een maatwerk bedrijf zijn.
 
Een kort overzicht van activiteiten en bewerkingen:
 
         - Interieurbouw
         - Lijstenmakerij
         - Vorm-, buig- en persafdeling
         - CNC freesafdeling
         - Spuiterij
 
Omdat wij een zeer breed scala aan producten vervaardigen is het nooit saai. Zelfs na 10 jaar werk is voor mij nog elke dag uitdagend en ik kan mij voorstellen dat zoiets anders ligt in een ‘serie productie bedrijf’ waar routine kan omslaan in verveling.
 
Bovendien zijn wij heel pro actief als het om het opleiden van nieuw talent gaat: van VMBO tot MBO en speciaal onderwijs. Als beloning werden wij al in 2007 verkozen tot het op een na beste leerbedrijf in onze sector en dat stimuleert natuurlijk ook.
 
Daarbij is Carolien Laro onze vaste stagebegeleidster en zetten wij elk jaar verdere stappen om nog SBS ofwel SnellerBeterSlimmer te worden op elk terrein; ook op het gebied van Opleiden van Stagiair(e)s.
 
Beide ‘Terugkom Stagiairs’ kregen tijdens hun nieuwe stage andere taken en dus konden zij hun ervaring flink verruimen.
 
Wanneer ik dan terugdenk aan mijn eigen stage-tijd is het wel grappig: mid jaren ’70 koos ik tijdens mijn opleiding aan de Hogere Hotelschool in Maastricht om stage te gaan lopen in het Amsterdam Sonesta Hotel*.

Dat werd mij afgeraden want ‘het hotel was net open en kon wel failliet gaan’. Ik reageerde daar heel nuchter op want vertrouwde op het succes van dit hotel dat in ‘een achterbuurt van Amsterdam’ was geopend.
 
Het bleek een super succes en ik genoot van elk moment. Besloot er mijn managementstage ook te willen doen (en dat was ook nog nooit voorgekomen). Vanwege de prima indruk die ik had achtergelaten in mijn eerste stage werd ik direct aangenomen en kreeg in de bijna vijf maanden durende stage veel meer verantwoording dan andere mensen: met meer dan 5 projecten werkte ik keihard en ruim 60 uur per week. De meeste mensen denken dan misschien: ‘Uitslover’ maar ik dacht en denk daar helemaal anders over: Ik kon in vijf maanden en in alle afdelingen van het hotel net zoveel leren als gemiddeld gemotiveerde medewerk(st)ers in 3 jaar. Dat lukte dus ook en met een schitterend getuigschrift haalde ik een ruime negen voor mijn stage.

Dat inspireert nu nog, ruim 30 jaar later. Die Positieve Energie dooft nooit meer uit.
 
En ik zie dat de geschiedenis zich vaak herhaalt. Ook bij onze stagiair(e)s.
 
 
Willem Schulpen
 
 
* zie www.amsterdam.info/renaissance-hotel
 
Het was een adembenemende stage ervaring; zo’n groot en vooral modern, nieuw hotel! Bijna 400 kamers en alle afdelingen in een groot aantal panden.
 
De eigenaars van het hotel, de familie Sonnabend (Sonnabend Establishments) hadden bovendien een voorliefde voor Kunst en Design dus overal stond en hing er kunst... heerlijk!
Van Christo’s ‘Running Fence’ in Sonoma (litho) tot keramiek. Prachtig, inspirerend. Genieten.
 
Daarbij was het hotel de hot spot voor allerhande kunstenaars, celebs, popartiesten en overige wereldburgers. Sean Connery aan tafel (met de regisseur van A Bridge too Far) voor de lunch met een fles Château Lafite Rothschild (ja ja...)  was net zo gewoon als een gang afgehuurd door een van ’s werelds meest beroemde pop bands. De VIP list was dus elke week weer lang.
 
Maar ook beschikte het hotel over een state of the art administratie afdeling want het bedrijf was het eerste ‘overseas hotel’ van de onderneming. En Libby Cellini leerde mij dus - op mijn verzoek en na werktijd – werken op de boekhoudcomputer. Eind jaren 70....Ik dacht eraan terug toen ik in 1987 bij Center Parcs de eerste laptop met mobiele printer, modem en autotelefoon kreeg. Mobiel kantoor, ruim 25 jaar geleden. Genieten van plaats-onafhankelijk werken!
 
En: wij maakten in het Sonesta hotel toen al (!) de eerste personeels instructie video’s. Met een zwart wit SONY video camera. Die was erg ‘temperatuurgevoelig’ en als er condens op de opnametrommels kwam liep de videoband in de cassette vast. Dan mocht ik weer met de tram naar Brandsteder (de vader van Ron....) Electronics in Badhoevedorp om ‘de band los te maken’.
 
Alles was één groot avontuur. Video opnamen voor personeelsinstructie: super modern in de jaren 70!
 
Datzelfde gold voor de telefooncentrale waar ik ook graag ervaring wilde opdoen... en mocht: honderden ‘intercontinental calls’ die wel 7 Gulden per minuut (!) kostten en telefoonrekeningen voor gasten van .... 2.000 GULDEN (nu ruim 3.000 Euro!) voor een verblijf van 1 week! Dat was toen een flink maandsalaris. Er waren mensen die rustig 300 Gulden aan 1 telefoongesprek besteedden. Sommige prijzen worden ook lager en niet alleen hoger....
 
Denk groot. Kijk over je grenzen heen. Stage in het buitenland....Wandergeselle?
 
E: willem@ritmeester-bv.nl
T: +31 (0)6 22 33 75 17

 

Klik hier om terug te gaan