HET PATCHWORK DIENBLAD, THE PATCHWORK SERVING TRAY

 

We manufacture Special Serving Trays. This is a story about a special series of Patchwork Wooden serving trays with frosted glass. For restaurants, megayachts, special occasions we can help you with custom made serving trays that make a difference. For contact details please see below. Pictures can show you our skills as well.
 
 
The Patchwork Serving Tray – Het Patchwork Dienblad
 
Mijn moeder is al meer dan 40 jaar patchwork kunstenares. Ook al is zij de tachtig jaar ruim gepasseerd: haar werkdiscipline is enorm. Elke dag werkt zij vele uren aan haar handgequilte dekens en andere kunstwerken.
 
Handwerk of machinewerk. Of een combinatie?
 
Niets gebeurt bij haar met de machine want dat is geen handwerk. Elk stoflapje wordt uitgezocht en vervolgens met de hand nauwkeurig geknipt. Tot op de halve millimeter want bij een uit vele honderden stukjes stof bestaande deken is elke afwijking niet meer perfect. En elke expert(e) onderscheidt handwerk van machinewerk, net zoals bij een handgeputte reverkraag van een maatkostuum. Ik leerde het 35 jaar geleden in Engeland kennen en zoiets vergeet je nooit meer. Is het dan toevallig dat wij nu een onvoorstelbaar mooie en zeer kunstzinnige keuken mogen maken voor een familie met als een van de eisen: handgeschilderde deurtjes?
Ik denk het niet want alle ‘bijpassende bezieling en energie’ ontmoet elkaar.
 
En telkens als ik een handgemaakt colbert, costuum of pantalon zie, neem ik onmiddellijk het verschil waar. Het verschil schuilt in de details (en ook in de voering van een maatcostuum!)
 
Terug naar mijn moeders patchwork. Haar Geo-Driehoek doet mij aan het atheneum herinneren en de dunne potlood om kartonnen malletjes te maken is nog fijner dan van de beste meubelmaker. In helder halogeenlicht worden alle malletjes met de hand gemaakt en vervolgens overgebracht op stof. Inspirerend om te zien hoe in 1500 of 2000 uur (!) werk een totale ‘Quilt’ ontstaat die zo naar de expositie kan.
 
Als kind had ik een grote passie voor ‘papier patchwork’ omdat er op de kleuterschool – die door aardige nonnen werd geleid – uit allerhande restmaterialen creatieve opdrachten ontstonden. Zo weet ik nog goed dat ik twee prachtige hortensiabloemen maakte die in een even mooie vaas stonden. Er is een foto van gemaakt maar mijn eerste patchwork is jammer genoeg niet meer bij mij.
 
 
 
Restjes mooi maken
 
Iets moois maken van ‘restjes’ (patches) vond ik altijd al een uitdaging. Dat is ook bij Ritmeester BV zo gebleven en dus wil ik niet graag ‘reststukjes’ hout weggooien. Die instelling heeft ertoe geleid dat onze reststukken hout vele prachtige wegen vinden naar hergebruikers. Van een instituut voor gehandicapten tot een kinder-doe-project waarbij basisschool-leerlingen handvaardigheid leren met onze reststukken. Daar geniet ik van en misschien is er tussen alle kinderen wel een of zelfs twee die zo geboeid raken door alle moois in en rond hout dat zij er hun beroep van maken.
 
En: zelfs de eikenkrullen die bij het CNC freeswerk van grote eiken balken afvielen... vonden een herbestemming voor het roken van paling en zalm.
 
Restjes gebruiken wij ook zelf. Ik probeer steeds weer nieuwe items te bedenken of toepassingen te vinden en dat lukt heel vaak. Soms duurt het langer zoals bij de dienbladen die wij nu aan het maken zijn.
 
Dienbladen
 
Gezien mijn – ook – gastronomische achtergrond hebben dienbladen altijd mijn interesse en Passie gehad. En ik heb er ook lang mee rondgelopen na mijn opleiding. Het waren meestal slechts functionele dienbladen uit geperst hout of ander materiaal. In een groot – van origine Amerikaans – hotel leerde ik weer andere soorten kennen en ermee werken.
 
Voor mij moet een dienblad natuurlijk ook ‘hout in zich hebben’ en het eerste mooie dienblad herinner ik mij als kind nog van thuis. Ovaal van vorm, schitterend gemaakt en nog mooier afgewerkt. Ik kon er uren naar kijken en zelfs de handgreep was kunstzinnig gemaakt.
 
Relatiegeschenken en de eisen die wij eraan stellen.
 
Omdat wij als relatiegeschenken altijd streven iets zelf te maken - en niet via een webshop iets uit China te laten komen dat ergens achter in een lade of kast verdwijnt - was er aan het begin van 2011 weer de vraag: ‘Wat gaan wij dit jaar maken?’ Vroeger zou ik daarover nadenken maar nu vroeg ik het gewoon aan mijn Hogere Zelf. Dat klinkt voor u als lezer wellicht nogal abstract maar ik heb dat sinds een jaar of twee geleerd. Vroeger wist ik niet dat je een vraag of probleem ook zo kunt oplossen maar het kan echt. En wat gebeurt er dan? Dan Ontvang je op een Stil Moment een Ingeving die een volmaakt (!) antwoord is op je vraag. Daarom herken en erken ik de Liefde van God in alles.
 
Zeezeiler Henk de Velde zou die laatste zin onmiddellijk begrijpen en telkens als ik zijn filosofische boeken lees weet ik dat hij dat ook kan omvatten. Dat weet ik omdat ik Henk aardig ken, los van mijn bewondering voor zijn zeilreisprestaties die in Nederland – anders dan in Frankrijk – door ons nuchtere Hollanders jammerlijk worden onderschat.
 
Mensen als Bernard Moitessier – filosofische zeilers of zeilende filosofen – zouden veel meer waardering moeten en mogen krijgen van ons in dit waterrijke land. Gevolg ervan is ook dat er meer mensen respect en waardering krijgen voor de diepere waarden van het bestaan en ook nog dat er meer jonge mensen enthousiast worden voor varen en zeilen.
 
Helaas weet de Nederlandse branchevereniging niet goed hoe zij daarmee moeten omgaan, terwijl in Engeland en Frankrijk de tri’s en cat’s niet alleen steeds snellere records vestigen maar ook zorgen voor enthousiasme bij een groot publiek en last but certainly not least meehelpen aan een florerende watersportindustrie, gevoed door alle innovaties in lichter, sneller, beter, slimmer!
 
In de megajachtbouw loopt Nederland aardig voorop, in de kleine en middelgrote jachtbouw is er helaas een kaalslag gaande die mij verdrietig stemt. Want: waarom kunnen wij als Nederlanders niet wat Duitsers of Fransen kunnen? Gisteravond las ik over de kommer en kwel van de Scandinavische Zeiljachtbouw: Regina af Vindö ongeveer gestopt, Najad failliet en doorgestart, Finngulf definitief gestopt etc. En toen ik vannacht naar huis reed en de auto parkeerde kwam ik tot de conclusie dat er in Scandinavië nog maar 1 zeiljachtwerf van betekenis overblijft: Hallberg. Dat is verdrietig; niet alleen voor de mensen die er met Passie werk(t)en.
 
Helden in zeil- en motorjachten zijn dan ook nodig voor het aanjagen van de belangstelling in een prachtige industrie die veel vakmanschap en vaardigheid vereist. En natuurlijk: er zit ook prachtig hout in alle interieurs die wij graag maken.
 
Het hout voor het Patchwork dienblad
 
Omdat wij ook de meest innovatieve Saunakussens maken uit Abachi en Western Red Cedar is daar veel hout voor nodig. Uit planken worden via vele honderden (!) handelingen en bewerkingen zeer comfortabele kussentjes gemaakt die hun weg vinden naar vele landen in Europa. Innovatie in een saunakussen!
 
Toen wij een aantal honderden Saunakussens uit het schitterende Western Red Cedar hout maakten kwamen er honderden ‘restlatjes’ uit de productie. Prachtig recht, haaks en werkelijk te mooi om zomaar in de houtbak te gooien. En: ze ruiken werkelijk heerlijk! Dus gingen ze in een houtbakje maar werden helaas niet goed opgestapeld. Dat deed ik dus op de meest perfecte manier en pakte elk latje in mijn handen en keek ernaar. De nerftekening is heel wisselend (al naar gelang de zaagrichting en plaats van het hout in de stam): van heel fijn tot ‘grof’. Kwartiers of meer dosse.
 
De voorraad ging dus in het rek en tussendoor liet ik er nog een aantal ‘afklopblokjes’ van maken als weggevertje voor mensen die een beetje bijgelovig zijn. Met de lasergraveermachine gemaakt voor aan je sleutelbos. Kleine meesterwerkjes!
 
Wij keken niet meer naar al die latjes WRC hout maar ik vergat ze niet en ik wist zeker dat ik er een toepassing voor zou vinden of nog beter boven omschreven – een Ingeving voor zou ontvangen.
 
En omdat wij bij het maken van onze relatiegeschenken een heleboel eisen stellen aan wat wij weggeven is dat niet eenvoudig. Dat kost dus tijd. En die nemen wij er ook voor in deze jachtige tijden.
 
Eisen aan relatiegeschenken voor U.

Ons doel is het schenken van een praktisch gebruiksvoorwerp. Dus niet iets dat je in de rommella doet of achterin het keukenkastje zet omdat je er toch geen gebruik van maakt. Tweede doel is dat het mooi moet zijn (een Meesterwerkje) en ook dat wij het zelf maken waardoor wij aan U kunnen laten zien welke onze competenties zijn. Er moeten zoveel mogelijk competenties in zitten. Net zoals in een ‘monsterkistje’. Of technieken in eenquilt! En dan moet het natuurlijk ook nog een gevoel uitstralen.
 
De Ingeving kwam: een Dienblad uit het restmateriaal gemaakt! Op een ‘flitsmoment’ in het voorjaar van 2011 ontving ik die Ingeving en was er God natuurlijk direct heel erg dankbaar voor. Het is alsof je een ‘bal in het Heel Al’ gooit’ - zoals ik als klein kind een tennisbal zo hoog mogelijk recht in de lucht probeerde te gooien met als doel dat die vlak voor mijn voeten weer neer zou vallen – en op een bepaald moment ‘valt de oplossing uit het Heel Al voor je voeten neer’.

Dat gebeurde dus.
 
En na alle prachtige dienbladen die wij voor jacht- en scheepswerven als Elling, Moonen (zie onze website) en andere bedrijven hadden gemaakt was dit dus de oplossing. Een ‘nautisch’ dienblad met flinke handgrepen en een slingerrand zodat niet bij een kleine beweging van je zelf of het schip alle eten of drinken al naast het dienblad ligt.
 
Alleen: de cederhouten latjes waren te smal en dus kwam er een oplossing: drie naast elkaar gelijmd en dan op de juiste dikte geschaafd. Het voordeel van ceder is dat het erg licht is (minder zwaar dragen) en ook zeer duurzaam.
 
Maar: een ‘helemaal houten dienblad’ wilden wij deze keer niet maken dus ‘gooide ik de bal in de groep’. Henk Ritmeester kwam met een heel mooie oplossing. Hij was heel druk met een nieuw interieur. Zijn idee: het blad van gesatineerd glas te maken vond ik direct prachtig dus kwam Jan Petri van de Noordenne-glasgroep in beeld. Jan zorgde voor een proefmonster zodat wij de ideale maatvoeringen en verhoudingen konden gaan maken.
 
Het eerste proefmodel kreeg Marcel Ritmeester ter gelegenheid van zijn verjaardag. Nummer 1 zogezegd.
 
Richard Mes, onze lijstenmaker kreeg – samen met Carolien Laro - de opdracht om ‘de omlijsting’ van het blad te maken. Hij had al verschillende prachtige omlijstingen van dienbladen gemaakt.
 
Het verschil in ‘The making of ’
 
Maar: ook hierin kun je een verschil maken in de vervaardiging. Je kunt het ‘gewoon maken’ maar dit is voor mij zeker niet voldoende. Dus kreeg David Kroon, stagiair van ‘De Sprong’ de opdracht om mee te helpen dit te maken. David heeft laten zien dat hij een toegewijde, rustige en gemotiveerde stagiair is. In zo’n ogenschijnlijk eenvoudig dienblad schuilen vele tientallen (!) bewerkingen die een onbewuste toeschouwer er zeker niet aan afziet of ze in volle omvang kan doorgronden: van schaven, vlakken, lijmen, afkorten, CNC programmeren, radiusfrezen van de handgrepen, afwerken van de handgrepen, schuren, in verstek zagen, verlijmen, afwerken etc. tot...
 
David werkte rustig en gestaag twee dagen per week aan een steeds andere vormen aannemende voorraad latjes die stap voor andere vormen aannamen tot ze klaar lagen voor de CNC machine.
 
De gesatineerde glasplaatjes waren inmiddels bij Van Noordenne besteld en nu - eind oktober – zijn wij aan de ‘freesfase’ toe op de middelgrote machine. Dat zijn dan honderden zijdes van de dienbladen die ongeveer 1000 handgrepen krijgen.....gevolgd door alle afwerkingen en dan de ‘assemblage’.
Maar daarmee zijn wij er nog niet. Dat moet allemaal nog gebeuren. En omdat wij altijd ‘een of meerdere proeves van bekwaamheid’ in ons relatiegeschenk willen leggen wilden wij ook nog – bescheiden – een naam op het dienblad zetten.
Innovatie en lasergraveren
Innovatie is een van onze drijvende krachten en naast inmiddels drie CNC machines vonden wij de stap naar laser wel aan de orde. Een maand geleden was er dus een laserdemo waarvoor ik alle mensen had uitgenodigd. Immers: als je een auto koopt maak je een proefrit en dat vind ik ook van groot belang bij een nieuwe machine en dito technologie.
Emiel Tiemessen van TROTEC verzorgde de demonstratie en werkelijk: alhoewel ik er niet helemaal bij kon zijn was ik vol bewondering voor de rustige manier van uitleg en het beantwoorden van alle vragen. Emiel is dan voor mij ook een prima verkoper: hij laat zien wat de machine kan (en verkoopt zich zelf niet) en beantwoordt dus alle vragen door het tonen hoe de machine die vraag kan beantwoorden.
Een laser dus. De volgende stap en daarmee wilden wij niet meer ons logo of de naam graveren met een heel klein freesbeiteltje maar met licht. Laserlicht. En ook hier geldt wat er 11 jaar geleden gold toen wij de eerste grote CNC machine kregen: het is niet een kwestie van kopen alleen maar vooral van ervaring opdoen en alle mogelijkheden van de machine leren in relatie tot de fysieke eigenschappen van hout!
Yvonne was een tijd geleden komen ‘binnenwandelen’ en had al een flinke start op de CNC machine gemaakt. Bij de demonstratie was zij erg enthousiast over alle mogelijkheden van deze technologie en machine.
Wij zouden dus de namen en logo’s gaan lasergraveren. Natuurlijk heeft elke houtsoort haar unieke eigenschappen dus is het geen kwestie van ‘even de naam intypen en dan is het klaar’.
Het is dus ook hier nodig om veel ervaring op te doen omtrent de technologie in relatie tot de eigenschappen en beperkingen die het hout biedt.
Op zaterdag 29 oktober nam Tim Paalvast – na van een welverdiende cruise-vakantie in de Carieb te hebben genoten – de eerste testen met het CNC frezen van de handgrepen in de ‘slingerrand’ van het dienblad. Samen met onze lijstenmaker Richard Mes werd de middelgrote CNC machine in stelling gebracht voor een 400-tal lijstdelen.
Deze handgrepen zijn geïnspireerd op de klassieke handgrepen uit het interieur van zeiljachten en natuurlijk zijn ‘the look and feel’ heel belangrijk. Net zoals de verhoudingen.
The Feel and Touch
‘The feel’ moet heel natuurlijk zijn dus daarom besloten wij de handgrepen niet te lakken maar met een natuurlijke en biologische olie af te werken. Natuurlijk na het laseren. Of zou het laseren ook lukken als de olie al is aangebracht? Zoiets moet je natuurlijk testen.
 
Na het CNC frezen moeten de handgrepen nog talloze handelingen ondergaan: van het ‘radiusfrezen’ van alle handgrepen tot en met het infrezen van de sponning voor het glas of het haaks en glad verlijmen. Voorafgegaan door het laseren en oliën.
Ons doel is dat elk ‘vastpakken’ van het dienblad een prettige ervaring oplevert voor de vingertoppen: ‘the touch and feel’ moeten optimaal zijn. Dat heeft best veel tijd gekost: de dikte van het hout; de grootte van de openingen en alle verhoudingen.
Dat was oktober. En toen werd het héél erg druk en dus moesten de dienbladen even wachten.
Nu, een maand later en met tien man/vrouw sterk is het team bezig met de laatste fase. Alleen bij het zien van alle fasen is het voor te stellen hoeveel werk één dienblad vereist.
Dat heeft ons team heel graag gedaan voor U.
Wij wensen u heel veel plezier in het (dagelijks) gebruik van het Patchwork Dienblad!
 
The 'leftovers' of various kinds of wood (mahogany, teak, oak, cedar, beech, olive, ash, iroko,guariuba, cherry, walnut etc. etc.
are prepared. Here you see the result of a number of prepared sides of the serving trays
A 'little CNC milling' for the grips, marine style....
 
Again, with 'leftovers'....These items are beautiful items for childs to play with
The grips are visible now but a lot of finishing has to be done!
Rounded edges for a smooth handling...
 
A small VAN NOORDENNE logo, laser engraved for the supplier of the beautiful frosted glass, hardened.
Beautiful patchwork... all individual serving trays! The light plays beautifully through the frosted satin glass.
 
 
Nog een verdere toelichting omtrent de samenstelling van de verschillende houtsoorten:
 
Zaterdag 12 november 2011
 
De Patchwork dienbladlijsten
 
Het is nu zaterdagochtend vroeg en ik ben druk bezig met het frezen van de dienbladlijsten. Dat kan ik nu doen want het is erg druk - ook in de CNC-afdeling - en dus gebruik je de ‘daluren’ voor dit freeswerk net zoals gisteravond. Op vrijdagavond wordt er heel weinig overgewerkt en zaterdag om zes uur of half zeven beginnen is ook niet de gewoonte. Maar omdat ik elke dag heel vroeg begin is het normaal dat je dus ook vroeg wakker wordt op zaterdag… Dat is voor mij geen enkel probleem. En dus is het nu heerlijk rustig in het bedrijf en zijn Celia (zo noem ik deze Italiaanse CNC machine) en ik druk in de weer.
 
Het frezen van alle lijstonderdelen voor de dienbladen is veel meer dan een dag werk dus doen wij het in delen, als er tijd over is ‘op de machine´ De vroege en heel late uren dus.
 
Hoe moeten de lijsten gefreesd worden
 
Aarde, land en lucht. Zwaar en licht.
 
Gisteren had ik met Carolien Laro, onze ontwerpster, een gesprek over hoe je de lijsten zou moeten frezen en ook monteren. Want: het lijkt wel eenvoudig waar je de handgrepen laat frezen maar dat is het niet. Zelfs daar kun je meer uit halen… En dat heb ik dus in mijn gedachten – voor u – ook gedaan.
 
Want net zoals Martin Tetteroo (van onze afdeling keukens) en ik een maand geleden een discussie hadden over ‘hoe een aantal lades boven elkaar’  in het olijfhout zouden moeten worden uitgehaald is deze gedachtengang hetzelfde.
 
De lijsten zijn als ‘patchwork’ samengesteld uit verschillende soorten hout. En zoals u weet heeft elke houtsoort zijn of haar (…) specifieke eigenschappen en ook kleur en gewicht. Gisteren was ik nog op het hoofdkantoor van de Koninklijke Jongeneel en zag daar een prachtige balie waarvan de zijkant het mooiste was: allemaal ‘op elkaar gestapelde’ bekantrechte balken die terugliggend of vooruitspringend gemonteerd waren tot een prachtige collage.
 
Deze dienbladen zijn in wezen ook een collage. En: omdat niemand van u hetzelfde is zijn ook alle dienbladen uniek.
 
Mijn filosofie achter ‘hoe je de lijsten moet frezen en waar de handgrepen komen’ is de volgende.
 
-         De donkere houtsoorten komen zoveel mogelijk aan de onderkant; zij symboliseren de aarde (donker, zwaar)
 
-         De lichtere houtsoorten komen zoveel mogelijk aan de bovenkant en hier worden dus de handgrepen in uitgefreesd (licht, lucht)
 
Er zijn dienbladen en randen met een, twee, drie of vier houtsoorten. Immers: niet alle reststukken zijn of waren even breed en net zoals de klassieke ‘patchworkers’ moet je het doen met die stukjes stof die er zijn overgebleven. En dan is het de uitdaging, de 'challenge’ om daar iets moois van te maken.
 
Met patchwork is dat inmiddels tot een internationale beweging uitgegroeid en met mijn moeder die deze kunst nu meer dan 40 jaar beoefent bezocht ik al vele exposities, dichtbij en veraf. De exposities in Frankrijk met deelnemers uit de hele wereld waren werkelijk indrukwekkend en zeer inspirerend. Vooral die van de onbekendere patchwork-countries als IJSLAND en JAPAN.
 
Goed. de lichtere delen worden dus voorzien van handgrepen. Handgrepen die hun inspiratie vinden in ´greeplijsten´ aan boord van zeiljachten. Want op zee beweegt een schip behoorlijk en vaak onverwacht en dan kun je je beter even vastgrijpen…. In het patchwork dienblad hebben deze handgrepen niet alleen de functie van handgreep maar dienen ze ook voor het tegenhouden van kopjes of bordjes als er een onverwachte beweging is. En ook wilde ik rekening houden met ontbijt op bed. Als er dan eens iets gemorst wordt op het ontbijtdienblad loopt niet gelijk alles over je heen, op de pyama, ochtendjas of het dekbed maar is het dienblad de aardige butler die het grootste deel van de vloeistof opvangt.
 
Ja, je kunt bij het ontwerpen van een dienblad ook daaraan denken en dat deed ik dus ook.
 
Even/wicht
 
Na het frezen van komt natuurlijk nog het samenstellen van de vier lijsten. En omdat elke lijst uit verschillende houtsoorten is samengesteld en geen enkele lijst dezelfde is – ook niet qua gewicht (!) wordt ook dit weer een uitdaging.
 
Want: er zijn zwaarder houtsoorten als eiken, mahonie en kersen in verwerkt maar ook veel lichtere houtsoorten als yellow poplar en western red cedar (dat ruikt zo heerlijk).
 
Dan is het dus de uitdaging om voor het volgende te zorgen bij de montage:
 
- de zware delen moeten onderaan komen (dat is al zo bij het frezen nagestreefd)
 
- de lichtere delen moeten bovenaan komen
 
-  zware delen moeten tegenover zware en lichte tegenover lichte delen
 
- er mogen geen vier zware delen in 1 dienblad worden verwerkt want dan wordt
 het te zwaar en dus oncomfortabel
 
- er mogen wel vier lichte delen in een dienblad worden verwerkt. Dat is dan een
   Superleggera dienblad…..(Of in Mercedes Termen: SL van Sport Leicht)
 
 
De volgende stappen en het radiusfrezen
 
Dat is dus de volgende uitdaging maar eerst moeten de uitgefreesde delen nog verder worden afgewerkt. Alle randen moeten ´geradiusfreesd´ worden. Voor een vakman (m-v) uit de branche spreekt dat voor zich - maar voor iemand die niet met dit ambacht bekend is, is het moeilijk voor te stellen.
 
Alle scherpe randjes worden voorzien van een afronding met een freesje en daarna met de hand nabewerkt.
 
Die radius, de straal is dan ook weer heel belangrijk want het is nogal dun hout dus kun je er geen heel grote radius aan frezen. Dat moet ook niet want dik hout is lomp in een dienblad dus ook daar is op gelet net zoals op het ‘ aanvoelen’ met de vingertoppen van het blad zelf. Ik wilde dat het voor alle vingertoppen - ook die van een vrouw heel elegant aanvoelt als je het blad oppakt. Ook voor de vingertoppen moet het patchwork dienblad een feest zijn…
 
Het logo: onze handtekening
 
Inmiddels is Leroy Hirschfeld, onze stagiair van het grafisch Lyceum ook bezig met het voorbereiden van het Ritmeester-logo. Onze naam wilden wij er bescheiden opzetten en daarmee niet alleen ´de handtekening´ van alle medewerk(st)ers erop plaatsen maar ook nog een andere vaardigheid van ons bedrijf tonen namelijk lasergraveerwerk.
 
Ons logo is niet het eenvoudigste om te laseren en dus ben ik nu - het is nog niet klaar - benieuwd hoe het er op zowel harde als zachte houtsoorten uit komt te zien. Want een lasergraveermachine freest in feite met licht van hoge frekwentie. En de
‘energie’ die je nodig hebt om hard en zwaar hout te frezen is natuurlijk hoger dan die nodig is om zacht en licht hout te frezen. Ook de grootte van onze ‘pay off’ ofwel Meesterwerken in Hout speelt daarbij een grote rol want die lettertjes zijn zo ongelooflijk klein als je een klein logo wilt lasergraveren. Dan kom je onherroepelijk aan de grenzen van het maakbare en dat is iets wat wij altijd doen:
 
Waar liggen de grenzen van het hout?
 
Met de CNC en lasermachines zijn er mogelijkheden ontstaan die in het klassieke ambacht niet of nauwelijks mogelijk waren, tenzij er ongelooflijke hoeveelheden tijd in geïnvesteerd zouden worden.
 
Perspectieven en grenzen verleggen

De nieuwe lasermachine opent dan ook weer perspectieven die wij volop gaan exploreren en ontdekken en deze technologie zal verdere poorten naar het realiseren van creatieve mogelijkheden openen die wij nog niet ontdekt hadden.
 
Dat is al geschied met het maken van de Kerstkaart 2011 die de afgelopen dagen is gefreesd en gelaserd en ik ervaar het als een feest dat het Ritmeester team zulke prestaties neerzet. Juist daarin schuilt onze kracht. In het combineren van klassiek ambacht en vakmanschap in combinatie met high tech , CNC, laser, vorm- buig en perswerk. Dat is het onderscheid dat wij altijd willen maken en dat wij consequent willen uitbouwen.
 
Het lasergraveren van ons eigen logo is dus ook weer een uitdaging, een volgende stap in het proces. En al lijkt het straks ´gewoon een logo´: ik kan u verzekeren dat het niet zo gewoon is als het straks lijkt maar dat er heel veel know how en ervaring achter schuilen. Voor u.
 
 
Glas voor de bodem van het dienblad
 
Het glas is gisteren ook binnengekomen dus ben ik erg benieuwd naar hoe het totaalplaatje eruit komt te zien. Vanzelfsprekend is er een prototype als proefmodel gemaakt maar toch: het is iets anders als je een dienblad ziet of vele tientallen! Ook over het glas is natuurlijk lang nagedacht nadat Henk Ritmeester de spontane suggestie deed om ´de bodem´ van glas te maken.
 
Glas: het lijkt zo gewoon glas maar ook dat is het niet. Want de wereld van glas is een heel aparte en bij mijn bezoek aan ´de glasfabriek en de glasgroothandel´ leerde ik ook ongelooflijk veel over dit prachtige materiaal. Een wereld op zich.
 
Restjes ‘opwaarderen’
 
Achter in de hal zag ik afgelopen week nog een aantal resten hpl liggen die wij over hadden van een prachtig project met gebogen wanden en interieurdelen. Die ‘restjes’ worden bij de meeste bedrijven gewoon in de afvalbak gegooid maar voor mij zijn ze even waardevol als de grote delen. Ik was dan ook blij en dankbaar de instructie erop te zien: bestemming DIENBLADEN. Dat is heerlijk. Niet zomaar weggooien maar hergebruiken. Het kan in heel veel gevallen en in elk bedrijf. Als je het tenminste maar ziet… Zo heb ik heel veel bewondering voor Piet Hein Eek die vanuit dezelfde gedachte maar dan anders zijn unieke sloophoutmeubels creëerde. Prachtig!
 
Broccoli en broccolisoep
 
In ons bedrijf heb ik de laatste jaren heel vaak het verhaal van ´de broccoli in de gastronomie´verteld. Als je op een dag broccoli als ´daggroente´ hebt om het maar eens simpel uit te drukken en er is broccoli over hoef je dat niet weg te gooien. Een goede kok maakt er voor de dag erna een heerlijke broccolisoep van! Dan is de waarde van de broccoli niet weggegooid maar juist minstens zo lekker geworden. Niet alleen daarom is broccoli een van mijn meest favoriete groenten en ik gooi zelden etenswaren of levensmiddelen weg. Dat zouden meer wereldburgers kunnen doen in het rijke Westen…
 
De assemblage: inspiratie voor nieuwe ideeën
 
Het ´monteren´ ofwel in elkaar zetten van de dienbladen is ook niet ´even simpel´. Onze lijstenmaker Richard Mes is daarvoor de vakman. En ook al is hij van origine een inlijster: ik heb hem uitgelegd dat dit in wezen ook een inlijsting is. Niet van een schilderij of een aquarel maar van een stuk glas of hpl! De lijst is hierbij het ´hand en high tech´ gemaakte kunstwerk en natuurlijk kan ´het schilderij´ niet alleen bestaan uit glas of hpl maar uit nog veel meer materialen.
 
Op deze wijze ontstaan er weer grenzeloze mogelijkheden. Ook voor bedrijven om ´de koffie of thee´ op een beurs danwel in het kantoor aan de gasten op een werkelijk kwalitatieve, unieke en onderscheidende manier te presenteren die een echte indruk achterlaat.
 
Wij hadden al een aantal dienbladen voor jachtbouwers als ELLING en MOONEN met hun logo gemaakt. Ware prachtstukken die eer inleggen voor de werf, net zoals de schepen die zij bouwen.
 
Dat deed mij nadenken over volgende mogelijkheden. Zo kwam ik een jaar geleden op het idee om Hylite te verwerken in het dienblad. Hylite is een composiet materiaal van twee lagen dun aluminium met daartussen superdun polypropyleen. Het wordt gebruikt in de isolatie van machinekamers en ook bij bijvoorbeeld motorkappen van auto´s: licht, geluiddempend en elastisch.
 
OP dat materiaal als draagmateriaal wilde ik dan weer een ander high tech materiaal laten aanbrengen dat als vervanger van teakdekken wordt gebruikt en voor Marcel van der Spek en Edwin Groenendijk van ESTHEC gingen wij dus aan de slag om een ESTEC serving tray te maken. De gezaagde Hylite deeltjes liggen inmiddels klaar naast de CNC gefreesde dekdelen in Esthec. Ik ben dus erg benieuwd naar het resultaat want Esthec is ook heel erg antislip en dat brengt mijn gedachten weer terug naar mijn stagetijd in het toenmalige Amsterdam Sonesta Hotel waar ik tijdens mijn Hogere Hotelschool opleiding werkte als stagiair. Daar waren Amerikaanse dienbladen in gebruik die ik nog nooit in Nederland had gezien en ik leerde ermee werken. Nu denk ik dat daar mijn grote Passie voor dienbladen is ontstaan.
 
Cocosfineer
 
Gisteren kwam Arjan Sterkenburg van ´de Hoop´ en cocosfineer onverwacht op bezoek. Tijdens een heerlijke vakantie in Zuid Afrika had Johan van Tilburg met zijn collega´s het hier gezaagde cocosfineer verwerkt tot een aantal eindproducten die hij onverwacht kwam brengen.
 
Mijn mond viel werkelijk open: zo prachtig als de wand- en vloerpanelen alsmede het parket was geworden! Het riep bij mij direct associaties op van Tippe Degré, oerwoud, safari, olifanten en heerlijke oerwoudgeuren.
 
Dus ook een COCOSWOOD dienblad om de koffie op te serveren als een unieke one off… kan nog in het vervolg worden gemaakt. De kleur past perfect bij koffie en dan geserveerd in bone china kopjes. Voor het contrast! Ik stel mij er de ‘African butler’ bij voor in een smetteloos wit jacquet, net zoals in het sterrenrestaurant waar ik mocht werken en de topervaringen opdeed die mij nu nog steeds omringen als een champagne-bubbelbad.
 
Dienblad of monsterkistje.
 
Terwijl ik aan het frezen en aan het schrijven ben (dat kan tegelijk want Celia werkt gewoon door) denk ik ook aan de kansen voor houthandelaren en houtimporteurs. Als ik houthandelaar was liet ik een serie dienbladen maken van de soorten hout die in het assortiment zitten. Als relatiegeschenk voor architecten en ´special accounts´. Dat is toch veel handiger dan een monsterkistje maken. Voordeel is bovendien dat je hele collectie (er kunnen zo’n twaalf houtsoorten in een dienbladrand) elke dag gebruikt wordt. En met een decent logo erop is je naam heel bescheiden maar permanent in beeld. En in gebruik!
 
 
De afwerking
 
Het afwerken van de dienbladranden kan natuurlijk op verschillende mogelijkheden. Omdat wij niet alleen in´lak en spuitwerk´ denken maar meer mogelijkheden als optie zien dachten wij daarover door. Een matte afwerking leek ons bij deze houtsoorten het meest geschikt. Dus een natuurlijke, milieuvriendelijke en biologische olie kwam als eerste in aanmerking. Die hadden wij al vaker gebruikt en de ervaringen waren heel positief. De olie laat het hout erg natuurlijk uitkomen en in combinatie met de gladde uitstraling van het glas was dit voor ons het beste contrast.
 
 
 
 
Deze dienbladen zijn nu ook onderdeel van onze collectie. Als u interesse heeft in 'something special': neemt u dan even contact op.
 
We have taken these serving trays in our collection. If you are interested in one (or more) please give us a call
or send an email. You will enjoy your personal patchwork serving tray as much as I do personally!
 
Ritmeester BV
Willem Schulpen
2011-11-24
T: +31 6 22 33 75 17
E: willem@ritmeester-bv.nl
 

2015-11-21


Goedemorgen geachte heren,


Dank voor uw inspirerend bezoek van gisteren waarbij ‘Uw Tafel’

weer een stuk dichterbij de realisatie is gekomen door het high tech

CNC freeswerk.

 

Zoals ik al vertelde zijn ‘Tafels’ in alle verschijningsvormen een van

onze bijzondere Passies. Dat heeft ook te maken met mijn achtergrond

waarover verder meer.

 

Mijn spontane Ingeving om u beiden een cadeau te doen in de vorm

van een bijzonder dien-blad heeft als basis ons alle Passie voor de

schoonheid van hout en alles wat je ervan kunt vervaardigen....

 

Zoals ik al uiteenzette is de historie van de familie Schulpen er een

in twee ‘bedrijfstakken’: in de gastvriendelijkheid (gastronomie)

en in het hout. Al meer dan 700 jaar zoals uit onze stamboom blijkt.

 

Die twee elementen heb ik gecombineerd. Na mijn opleiding aan

De Hogere Hotelschool in Maastricht heb ik zo’n 25 jaar met heel

veel plezier in de Gastronomie gewerkt, waarna Hout een steeds

belangrijkers plaats ging innemen. Toeval? Ik denk het niet. Eerder

beschouw ik het als een Genade van God. Want als je Doet wat je

Bent (je ‘Zijn’) dan ben je altijd gelukkig nietwaar?

 

Werken is dan geen ‘moeten’ maar een genot.


Dat zien mensen ook aan voetballers of formule-1 coureurs die

100 % Doen wat ze Zijn... Ze volgen hun hart en niet wat ze moeten

Doen.

 

Dat heb ik ook gedaan en als je van hout houdt en mag werken in

een bedrijf als het onze dan voelt dat zo:

 

‘Als je van snoep houdt en mag werken in een heerlijke snoepjeswinkel

En af en toe ook van een snoepje mag genieten, dan is dat ongelooflijk

Heerlijk’....

 

Zo voel ik dat. En daarom ben ik op deze zaterdagochtend al voor 7 uur

‘aan het werk’ dat helemaal niet als werken voelt. Het is gewoon genieten.

Een heleboel mensen begrijpen dat niet.... omdat ze niet doen wat ze Zijn

en het gelukkig gevoel ervan niet kennen. Dat is jammer.

 

Het Patchwork dienblad.

 

‘Gastronomie’ en ‘hout’ komen bijeen in dit bijzondere dien-blad.

Er zijn heel veel elementen in teruggekomen zoals u ook bovenstaand in

dit webartikel al heeft kunnen lezen:

 

> Dienstbaarheid en service: het is een dienblad. Ik heb altijd van top-service

    gehouden

 

> De hobby die mijn moeder al meer dan 40 jaar beoefent: patchwork.

   Op de kleuterschool begon in met papier-patchwork en dat heeft

   mij niet meer losgelaten. ‘Met restjes’ werken.... in dit geval: hout

   lag aan de basis van het patchwork dienblad want ik wil geen hout

   verloren laten gaan

 

> Mijn Passie voor water komt tot uiting in het matglazen blad van het

    dienblad. De houten rand is vormgegeven zoals een ‘slingerlijst’ aan

    boord van een zeiljacht, pardon: zieljacht. Want ook daarbij heb ik een

    groot verschil gemaakt: er zijn zielloze zeiljachten en er zijn bezielde

    zieljachten....

 

> Ook over de afmetingen is ‘ernstig en veel nagedacht’ na alle decennia

   ervaringen in de gastronomie: het dienblad kan voor twee personen

   worden gebruikt voor onder andere:

       

         > ontbijt op bed (met ‘anti morsrandje’...)

 

         > koffie met gebak op het terras voor twee (dan maar een keer lopen!)

         > en natuurlijk ook voor heel veel lekkere drankjes: van Nieuwjaar tot

             Oudjaar erna en vele jaren verder.

 

Heel veel plezier met ‘De Tafel’ gewenst en met dit bijpassend dienblad.


Willem Schulpen

E: willem@ritmeester-bv.nl
M: 06 22 33 75 17
 

2015-11-21

 

 
 
 
 
 
 
 
 

 

Klik hier om terug te gaan